- tutacaq
- 【名】容器、 入れ物[ヨウキ、 イレモノ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
tutacaq — is. 1. Bir şeyin tutulacaq yeri; dəstə, qulp, tutqac. Pəri nənənin qılçaları titrədi, o, qapını tutacağından çəkdi. S. R.. Sirat əli qapının tutacağında olduğu halda . . baxdı. Ə. Ə.. 2. Əl tutmaq üçün körpünün və s. nin yanlarına vurulan taxta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəncə — is. <fars.> 1. Əl ayası ilə beş barmaq birlikdə. Pəncəsini açmaq. – Nəbi pəncəsinə sığmayan bafanı yerə qoyub, belini düzəltdiyi zaman günəş onu salamladı. Ə. Abasov. // Heyvanların qabaq ayaqlarının barmaqları ilə dırnaqları.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəstək — f. qulp, tutacaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
miqbəzə — ə. 1) dəstə, tutacaq; 2) tutub sıxmaq üçün alət; sıxac … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
varis — ə. 1) birisinin mülkünə, malına və s. vəsiyyət yolu ilə yiyələnən şəxs; 2) ölən adamın yerini tutan və ya diri adamın öləndən sonra yerini tutacaq şəxs; 3) m. davam etdirən; davamçı; 4) arxa, arxadönən, xələf … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xələf — ə. 1) atadan sonra qalan övlad; 2) birinin yerini tutan və ya tutacaq adam; varis; 3) nəsil … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aha — n. 1. Bir şeyi birdən birə başa düşdükdə, bir şeyi axtararkən gözlənilmədən ona rast gəldikdə, yaxud da unudulan bir şey birdən yada düşdükdə deyilir. Aha, yadıma düşdü! Aha, yaxşı əlimə düşmüsən! Aha, sən də gəlmisən ki? Aha, o da buradadır! –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəhşət — is. <ər.> 1. Qorxunc bir şey və ya böyük bir təhlükə, hadisə və s. qarşısında doğan şiddətli qorxu hissi; vahimə. Muradın gözləri dəhşətdən böyüdü. S. H.. Eşikağası dəhşətdən gözlərini yumub qaçdı xanın yanına. Ç.. Dəhşət almaq, dəhşətə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəstə — 1. is. <fars.> 1. Birgə fəaliyyət üçün birləşmiş adamlardan ibarət mütəşəkkil qrup. Geoloji kəşfiyyat dəstəsi. Ovçular üç dəstəyə ayrıldılar. Çalğıçılar dəstəsi. – Molla Nəbiqulu məktəb uşaqlarından bir dəstə düzəltdi. Ə. H.. 2. Xüsusi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pas — 1. is. 1. Havada və suda oksidləşmə nəticəsində dəmirin üzərində əmələ gələn qırmızı qonur nazik təbəqə; paxır, cəng. Adətən üst başı dəmir pası və yağdan çirklənmiş, paltarları yamaqlı olan fəhlələr yavaş yavaş işə başlayır. . M. İ.. Pas atmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti